از وقتی بچه بودیم، همیشه صحبت از مشکلات و بحران های سخت در جهان بوده، مثل بحران اقتصادی، بحران های سیاسی در جهان، تورّم، گرونی و هر مشکل دیگه ای.
وقتی آدم یه ذره به طور منطقی در موردش فکر کنه، می بینه اگه همش بخواد از این بحران ها بترسه و درگیر اونا بشه، پس دیگه وقتی واسه درک زندگی باقی نمی مونه! و واقعاً چه چیزی مهم تر از زندگیه؟!
پس خودشناسی همیشه اهمیّت داره، و همه ی بحران ها هم نهایتاً ناشی میشن از کمبود انسانیّت و عدم توجه کافی هر کس به شناخت خودش! اینه که تا حالا همیشه بشر با بحران های ساخته و پرداخته ی خودش، به زندگی بی حرمتی کرده و تا زمانی که هر کس به فکر اصلاح خودش نباشه، نمیشه انتظار وضع بهتری رو داشت.
پس اگه هر انسان به شناخت خودش برسه، دیگه حرص نمیزنه و دیگری رو آزار نمیده، بلکه یاد می گیره زندگی رو به خوبی درک کنه و از زندگیش نهایت لذت و بهره رو ببره، و اون وقته که بهشت روی زمین ساخته بشه!
پس اگرچه ما منکر مشکلات نیستیم و طبیعتاً هیچ کس هم با مشکلات، حال نمی کنه! ولی نباید اجازه بدیم چیزی جلوی لذت بردن ما از این لحظه رو بگیره، و این خیلی هم ساده هست فقط باید استمرار داشته باشیم و اونقدر این خودشناسی و خودسازی رو تمرین کنیم که بشه جزئی از وجودمون! اون وقته که به رستگاری می رسیم...
وقتی آدم یه ذره به طور منطقی در موردش فکر کنه، می بینه اگه همش بخواد از این بحران ها بترسه و درگیر اونا بشه، پس دیگه وقتی واسه درک زندگی باقی نمی مونه! و واقعاً چه چیزی مهم تر از زندگیه؟!
پس خودشناسی همیشه اهمیّت داره، و همه ی بحران ها هم نهایتاً ناشی میشن از کمبود انسانیّت و عدم توجه کافی هر کس به شناخت خودش! اینه که تا حالا همیشه بشر با بحران های ساخته و پرداخته ی خودش، به زندگی بی حرمتی کرده و تا زمانی که هر کس به فکر اصلاح خودش نباشه، نمیشه انتظار وضع بهتری رو داشت.
پس اگه هر انسان به شناخت خودش برسه، دیگه حرص نمیزنه و دیگری رو آزار نمیده، بلکه یاد می گیره زندگی رو به خوبی درک کنه و از زندگیش نهایت لذت و بهره رو ببره، و اون وقته که بهشت روی زمین ساخته بشه!
پس اگرچه ما منکر مشکلات نیستیم و طبیعتاً هیچ کس هم با مشکلات، حال نمی کنه! ولی نباید اجازه بدیم چیزی جلوی لذت بردن ما از این لحظه رو بگیره، و این خیلی هم ساده هست فقط باید استمرار داشته باشیم و اونقدر این خودشناسی و خودسازی رو تمرین کنیم که بشه جزئی از وجودمون! اون وقته که به رستگاری می رسیم...
نظرات در اون یکی وبلاگم:
بسیار عالی 
شما چه راههایی رو برای خودشناسی و خودسازی توصیه میکنین؟
شما چه راههایی رو برای خودشناسی و خودسازی توصیه میکنین؟
پاسخ:
من والا اون راهی رو که خودم رفتم، شامل اینا میشه که به همه توصیه می کنم:
توجه به سلامت جسمی و روحی، مطالعه ی کتاب های مفید در زمینه ی خودشناسی، استفاده از قدرت خلاقیت در همه ی کارها، مشورت با افراد باتجربه، دوستی با افراد باحال و آدم حسابی، دوستی با افرادی که به معنویات هم حداقل به اندازه ی شکمشون اهمیّت میدن!، محبت به دیگران و سپاسگزاری از محبت دیگران، دوری از دعوا و بحث های بی فایده، توجه و تمرکز روی اهداف، ایمان به خودمون و ایمان به هدفی که داریم، و دونستن این که ما فقط جزئی از این جهان هستیم. البته که مهم هستیم، ولی فقط جزئی از یک کل هستیم و بنابر این غرور کاذب هیچ توجیهی نداره...
توجه به سلامت جسمی و روحی، مطالعه ی کتاب های مفید در زمینه ی خودشناسی، استفاده از قدرت خلاقیت در همه ی کارها، مشورت با افراد باتجربه، دوستی با افراد باحال و آدم حسابی، دوستی با افرادی که به معنویات هم حداقل به اندازه ی شکمشون اهمیّت میدن!، محبت به دیگران و سپاسگزاری از محبت دیگران، دوری از دعوا و بحث های بی فایده، توجه و تمرکز روی اهداف، ایمان به خودمون و ایمان به هدفی که داریم، و دونستن این که ما فقط جزئی از این جهان هستیم. البته که مهم هستیم، ولی فقط جزئی از یک کل هستیم و بنابر این غرور کاذب هیچ توجیهی نداره...
آره من هم با شما موافقم و این که می گن "خودشناسی برترین دانش ها است" به نظر من واقعاً درسته. به قول شاعر:
اگر خواهی خدا را فاش بینی // خودی را فاش تر دیدن بیاموز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر