جهانی به این بزرگی، پر از شگفتی ها چه در دنیای مادیات و چه معنویات. اما از یه طرف درک ما محدوده و از طرف دیگه، از همین ظرفیت محدود ذهن و مغز، بشر فعلاً فقط درصد کوچیکی رو تونسته مورد بهره برداری قرار بده، مضاف بر اینکه خیلی از انسان ها حتی از همین بخش کوچیک هم استفاده نکردن! بنابر این مشخصه که درک ما از حقیقت چقدر جزئی باشه، تازه اگه همین درک اشتباه نباشه!
بنابر این وقتی آدم از نظر فکری رشد می کنه، تعصب هم به مرور زمان میره کنار و سعی می کنه تا حد ممکن حقیقت رو بدون پیشداوری های بی پایه و اساس ببینه.
به نظر من حقیقت فقط یه چیزه اما درک ها متفاوته و به همین دلیل چندین درک و عقیده ی مختلف می تونن درست باشن و به نتایج خوبی هم منجر بشن، ولی کامل نیستن و به همین دلیل همواره باید در فکر رشد و اصلاح بود و هر از گاهی هم با تردید و بازنگری، عقیده ی خودمون رو بررسی کنیم ببینیم آیا هم چنان مفیده برامون یا نیاز به اصلاح و تغییر هست؟!
به قول خیام:
اصلاً فایده ی شک و تردید همینه که از کسری های خودمون آگاه شیم و اونا رو اصلاح کنیم. به عنوان یه مثال ساده، خود من در زمینه ی همین گیاهخواری و خام گیاهخواری چندین بار دچار شک و تردید شدم و خیلی هم از این بابت خوشحالم، چون باعث شد بیشتر در موردش تحقیق کنم و متوجه اشتباهات خودم بشم ضمن اینکه با بررسی دوباره، از قسمت های درست روشم بیشتر مطمئن شدم و بنابر این الآن شیوه ی بسیار بهتری رو نسبت به قبل دنبال می کنم و خیلی بیشتر راضی هستم ازش...
پس واقع بینی و نگرش همه جانبه، همیشه بهتر از افسانه سرایی و یه نگرش محدود کسل کننده هستف بدون استثنا!
باشد که رستگار شویم!
بنابر این وقتی آدم از نظر فکری رشد می کنه، تعصب هم به مرور زمان میره کنار و سعی می کنه تا حد ممکن حقیقت رو بدون پیشداوری های بی پایه و اساس ببینه.
به نظر من حقیقت فقط یه چیزه اما درک ها متفاوته و به همین دلیل چندین درک و عقیده ی مختلف می تونن درست باشن و به نتایج خوبی هم منجر بشن، ولی کامل نیستن و به همین دلیل همواره باید در فکر رشد و اصلاح بود و هر از گاهی هم با تردید و بازنگری، عقیده ی خودمون رو بررسی کنیم ببینیم آیا هم چنان مفیده برامون یا نیاز به اصلاح و تغییر هست؟!
به قول خیام:
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بی خبران راه نه آن است و نه این
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بی خبران راه نه آن است و نه این
اصلاً فایده ی شک و تردید همینه که از کسری های خودمون آگاه شیم و اونا رو اصلاح کنیم. به عنوان یه مثال ساده، خود من در زمینه ی همین گیاهخواری و خام گیاهخواری چندین بار دچار شک و تردید شدم و خیلی هم از این بابت خوشحالم، چون باعث شد بیشتر در موردش تحقیق کنم و متوجه اشتباهات خودم بشم ضمن اینکه با بررسی دوباره، از قسمت های درست روشم بیشتر مطمئن شدم و بنابر این الآن شیوه ی بسیار بهتری رو نسبت به قبل دنبال می کنم و خیلی بیشتر راضی هستم ازش...
پس واقع بینی و نگرش همه جانبه، همیشه بهتر از افسانه سرایی و یه نگرش محدود کسل کننده هستف بدون استثنا!
باشد که رستگار شویم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر