۱۳۹۱ مهر ۶, پنجشنبه

برتری کتاب الکترونیک برای شعر نو از این نظر!

امروز که خونه نبودم و داشتم مجموعه ی "صدای پای آب" و "حجم سبز" شهراب سپهری رو تو موبایلم می خوندم و واقعاً لذّت می بردم، یه چیزی که بهش پی بردم این بود که با توجه به قالب شعر نو و این که جملات کوتاه و بلند میشن و باید در هر خط فقط یک جمله یا مصراع باشه وگرنه شعر اون لطافت رو از دست میده، اگه این شعر ها قرار باشه روی کاغذ چاپ بشه، کلی فضای خالی از کاغذ هدر میره که این اصلاً اقتصادی و سودمند نیست! و در نتیجه به ضرر محیط زیست هم هست ضمن اینکه صنعت چاپ کلی مواد سراطانزا داره که برای محیط زیست هم به شدّت مضر هستن. شعر نو هم اگه بخواد همش پشت سر هم باشه، فرصتی برای خواننده به وجود نمیاد که بخواد کمی مکث کنه و شعر رو تجسم کنه، و شعر نو هم که خیلی بستگی به این داره که ما در حین خوندن به طور کامل اون رو تجسم کنیم. 
بنابر این کتاب الکترونیک که از همه نظر و برای همه نوع کتابی بهتره، برای شعر نو ضرورت دو چندان داره مخصوصاً الآن که اینقدر محیط زیست آسیب پذیر و حساس شده. البته بحث اقتصاد و پول رو هم نباید فراموش کرد که کاغذ در همه جای دنیا داره گرون تر میشه.
یه چیز دیگه این که اصلاً "شعر نو" اسمش با خودشه، یعنی حرف نو، تازه و متفاوت! اگرچه به عنوان شعر عجیبه، ولی خب مزایایی هم داره و بنابر این بهتره حالا که حرف نو می زنه، شیوه ی اجا و ابزارش هم "نو" باشن!
وبلاگ نویسی هم یک شیوه ی نو در نوشتنه که باز خودش انواع و اقسام داره، مثلاً مینیمال نویسی که پیشرفتش وابسته به وبلاگنویسی بوده و هست.

خلاصه اینکه: چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید...

هیچ نظری موجود نیست: