در مورد گیاهخواری و خام گیاهخواری در پست های قبلی نوشتم که اگه تا حالا نخوندین، می تونین بهشون مراجعه کنین و کلی مطلب راجع به این موضوع و تجربیات شخصی من بخونین. به طور کلی، خام گیاهخواری، رژیم غذایی طبیعی انسان و بهترین رژیمه ولی به شرطی که یه سری قوانین ساده در مورد درست خوردن رعایت بشه، از جمله مهم ترین این قوانین، چگونگی ترکیب غذاهای مختلفه. همونطور که قبلاً هم نوشتم و در کتاب های مرتبط با گیاهخواری هم نوشته شده، در کل گیاهان زیر زمینی رو (مثل سیب زمینی و هویج) نباید با میوه های درختی خورد، و همینطور گیاهان بوته ای و روی زمین. البته استثنائاتی هم هست و عقاید مختلفی هم وجود داره. این سه تا نکته رو من شخصاً تجربه کردم و واقعاً هم درسته:
1. گیاهان چرب (مغزها و دانه ها) نباید به طور همزمان با میوه های شیرین مصرف بشن
2. گیاهان نشاسته ای نباید همزمان با میوه های شیرین مصرف بشن
3. نشاسته و پروتئین هم نباید همزمان با هم مصرف بشن
راجع به علت علمی نکات ذکر شده هم به طور خلاصه بخوام بگم، موادی مثل نشاسته و چربی چند برابر بیشتر از میوه های شیرین زمان برای هضم نیاز دارن، در نتیجه وقتی به طور همزمان با هم مصرف بشن، اونی که زودتر هضم میشه مجبوره مدت زمان بیشتری در معده بمونه (چند برابر بیشتر از زمانی که برای هضم نیاز داشت!) و بنابر این دچار فساد میشه و باعث تولید یه سری مواد اسیدی و سمّی میشه که نتیجش میشه دل درد، سردرد و سوءهاضمه. هم چنین باعث بی حالی و کاهش انرژی هم میشه. در واقع یکی از علل شکست افراد در گیاهخواری اینه که این نکات مهم رو رعایت نمی کنن.
نشاسته و پروتئین هم به این علت با هم ناسازگارن که آنزیم پروتئین خاصیت اسیدی داره و آنزیم نشاسته خاصیت قلیایی، و مصرف همزمان این دو باعث ترشح هر دو آنزیم میشه که همدیگه رو خنثی می کنن و غذا مدت بیشتری در معده می مونه و فاسد میشه. البته به صورت طبیعی، لوبیا ها علاوه بر پروتئین بالا، مقداری هم نشاسته دارن که در حد تعادل هست، ولی اگه ما بیایم و این لوبیا رو با نون بخوریم، اونوقت تعادل رو به هم می زنیم و باعث مشکل میشیم. حتی در مورد چربی و شیرینی (البته طبیعیش!) هم همینطوره، مثلاً در هسته ی انگور مقدار کمی روغن وجود داره اما خیلی کمتر از میزان چربی ایه که ما مصرف می کنیم! بنابر این می بینیم که تعادل هایی که در طبیعت هست، تا چه حد جالب و مهم هستن.
هم چنین تغذیه اگرچه خیلی مهمه، اما نور آفتاب، ورزش و شادی رو هم نباید از یاد برد. هوای پاک هم که البته نعمت خیلی بزرگیه...
باشد که سلامت شویم!
1. گیاهان چرب (مغزها و دانه ها) نباید به طور همزمان با میوه های شیرین مصرف بشن
2. گیاهان نشاسته ای نباید همزمان با میوه های شیرین مصرف بشن
3. نشاسته و پروتئین هم نباید همزمان با هم مصرف بشن
راجع به علت علمی نکات ذکر شده هم به طور خلاصه بخوام بگم، موادی مثل نشاسته و چربی چند برابر بیشتر از میوه های شیرین زمان برای هضم نیاز دارن، در نتیجه وقتی به طور همزمان با هم مصرف بشن، اونی که زودتر هضم میشه مجبوره مدت زمان بیشتری در معده بمونه (چند برابر بیشتر از زمانی که برای هضم نیاز داشت!) و بنابر این دچار فساد میشه و باعث تولید یه سری مواد اسیدی و سمّی میشه که نتیجش میشه دل درد، سردرد و سوءهاضمه. هم چنین باعث بی حالی و کاهش انرژی هم میشه. در واقع یکی از علل شکست افراد در گیاهخواری اینه که این نکات مهم رو رعایت نمی کنن.
نشاسته و پروتئین هم به این علت با هم ناسازگارن که آنزیم پروتئین خاصیت اسیدی داره و آنزیم نشاسته خاصیت قلیایی، و مصرف همزمان این دو باعث ترشح هر دو آنزیم میشه که همدیگه رو خنثی می کنن و غذا مدت بیشتری در معده می مونه و فاسد میشه. البته به صورت طبیعی، لوبیا ها علاوه بر پروتئین بالا، مقداری هم نشاسته دارن که در حد تعادل هست، ولی اگه ما بیایم و این لوبیا رو با نون بخوریم، اونوقت تعادل رو به هم می زنیم و باعث مشکل میشیم. حتی در مورد چربی و شیرینی (البته طبیعیش!) هم همینطوره، مثلاً در هسته ی انگور مقدار کمی روغن وجود داره اما خیلی کمتر از میزان چربی ایه که ما مصرف می کنیم! بنابر این می بینیم که تعادل هایی که در طبیعت هست، تا چه حد جالب و مهم هستن.
هم چنین تغذیه اگرچه خیلی مهمه، اما نور آفتاب، ورزش و شادی رو هم نباید از یاد برد. هوای پاک هم که البته نعمت خیلی بزرگیه...
باشد که سلامت شویم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر