"با از دست دادن همه چیز، همه چیز می شوی!"
این جمله منسوب هست به دکتر علی شریعتی. اگرچه من با خیلی از افکار و عقاید ایشون موافق نیستم، ولی وقتی بهش فکر می کنم، می بینم این جمله رو واقعاً راست گفته. چه طور؟!
منظور من اون دسته از عرفان های ناقص و کاذب نیست که میگن به امید اون دنیا همه ی بدبختی های این دنیا رو به تن بخریم و سعی نکنیم چیزی رو تغییر بدیم، چون این اصلاً عقلانی نیست و دلایل زیادی داره که قدرت تفکّر و ارده ی ما از دلایل رد این توهّمات هستن.
ولی یه نکته ی مهم اینه که آدم به چیزی وابسته نشه، یعنی از داشتن و تجربه ی چیزای مختلف لذّت ببره و در جهت به دست آوردن هر چی میخواد هم تلاش کنه، ولی به اونها وابسته نباشه، چون به جز روح و جانمون، ما واقعاً مالک چیزی نیستیم که بخوایم بهش وابسته باشیم، بلکه هدف ما از اومدن به این دنیا اینه که چیزای مختلف رو تجربه کنیم و تغییرات مثبتی در جهان ایجاد کنیم. پس شاید بهتر باشه این جمله رو به این شکل بگیم:
"با از دست دادن وابستگی به همه چیز، همه چیز می شوی!"
با کمی تحقیق به این نتیجه خواهیم رسید که افرادی که بزرگترین تغییرات مثبت رو در دنیا ایجاد کردن، کسانی بودن که به چیزی وابسته نبودن بلکه صرفاً به خاطر لذّت و رضایت درونی و هم چنین هیجانی که در کارهای متفاوت هست، اونا رو انجام دادن، همونطور که ادیسون میگه:
"من در عمرم حتی یک ثانیه هم کار نکرده ام. هر چه بوده، فقط لذّت و تفریح بوده!"
وقتی کسی مثل ادیسون با اون همه اختراع و دستاورد این رو میگه، دیگه باید حساب کار دستمون بیاد!
باشد که رستگار شویم
این جمله منسوب هست به دکتر علی شریعتی. اگرچه من با خیلی از افکار و عقاید ایشون موافق نیستم، ولی وقتی بهش فکر می کنم، می بینم این جمله رو واقعاً راست گفته. چه طور؟!
منظور من اون دسته از عرفان های ناقص و کاذب نیست که میگن به امید اون دنیا همه ی بدبختی های این دنیا رو به تن بخریم و سعی نکنیم چیزی رو تغییر بدیم، چون این اصلاً عقلانی نیست و دلایل زیادی داره که قدرت تفکّر و ارده ی ما از دلایل رد این توهّمات هستن.
ولی یه نکته ی مهم اینه که آدم به چیزی وابسته نشه، یعنی از داشتن و تجربه ی چیزای مختلف لذّت ببره و در جهت به دست آوردن هر چی میخواد هم تلاش کنه، ولی به اونها وابسته نباشه، چون به جز روح و جانمون، ما واقعاً مالک چیزی نیستیم که بخوایم بهش وابسته باشیم، بلکه هدف ما از اومدن به این دنیا اینه که چیزای مختلف رو تجربه کنیم و تغییرات مثبتی در جهان ایجاد کنیم. پس شاید بهتر باشه این جمله رو به این شکل بگیم:
"با از دست دادن وابستگی به همه چیز، همه چیز می شوی!"
با کمی تحقیق به این نتیجه خواهیم رسید که افرادی که بزرگترین تغییرات مثبت رو در دنیا ایجاد کردن، کسانی بودن که به چیزی وابسته نبودن بلکه صرفاً به خاطر لذّت و رضایت درونی و هم چنین هیجانی که در کارهای متفاوت هست، اونا رو انجام دادن، همونطور که ادیسون میگه:
"من در عمرم حتی یک ثانیه هم کار نکرده ام. هر چه بوده، فقط لذّت و تفریح بوده!"
وقتی کسی مثل ادیسون با اون همه اختراع و دستاورد این رو میگه، دیگه باید حساب کار دستمون بیاد!
باشد که رستگار شویم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر