جاودانه بودن روح و جوهره ی انسان یه ویژگی فطری هست و از خدای درون نشأت می گیره که همه ی اینها باز از یه جای دیگه نشأت می گیره...
بنابر این، جسم در هر صورت جاودانه نیست ولی عوضش، مرگ باعث نو زایی، نو شدن و رشد در یک مسیر متفاوت میشه. در واقع جاودانگی انسان مثل یه جاده ی بی انتهاست که مرگ، فقط پیچ تغییر مسیر این جاده هست!
در هر صورت، اصلاً چیز ترسناکی نیست و حالا اینکه ما چیز زیادی راجع بهش نمی دونیم دلیل نمیشه بترسیم، همونطور که موقع مسافرت هم نمی تونیم به طور قطعی بگیم که مثلاً آب و هوا موقعی برسیم به مقصد چه جوره، ولی با اطلاعات قبلی میشه پیش بینی کرد.
ما دو سال شیرخواره بودیم ولی از اون دوران هیچی یادمون نمیاد، فقط می تونیم با توجه به اطلعات موجود و احتمالاً فیلم ها و عکس هایی که از اون دوران وجود داره، یقین حاصل کنیم که یه روزی شیرخواره بودیم!
پس وقتی مرگ هم ترسناک و نگران کننده نباشه، دیگه هیچی نگران کننده نیست به جز اعمال خودمون که نتایجش رو حتماً خواهیم دید!
باشد که رستگار شویم!
بنابر این، جسم در هر صورت جاودانه نیست ولی عوضش، مرگ باعث نو زایی، نو شدن و رشد در یک مسیر متفاوت میشه. در واقع جاودانگی انسان مثل یه جاده ی بی انتهاست که مرگ، فقط پیچ تغییر مسیر این جاده هست!
در هر صورت، اصلاً چیز ترسناکی نیست و حالا اینکه ما چیز زیادی راجع بهش نمی دونیم دلیل نمیشه بترسیم، همونطور که موقع مسافرت هم نمی تونیم به طور قطعی بگیم که مثلاً آب و هوا موقعی برسیم به مقصد چه جوره، ولی با اطلاعات قبلی میشه پیش بینی کرد.
ما دو سال شیرخواره بودیم ولی از اون دوران هیچی یادمون نمیاد، فقط می تونیم با توجه به اطلعات موجود و احتمالاً فیلم ها و عکس هایی که از اون دوران وجود داره، یقین حاصل کنیم که یه روزی شیرخواره بودیم!
پس وقتی مرگ هم ترسناک و نگران کننده نباشه، دیگه هیچی نگران کننده نیست به جز اعمال خودمون که نتایجش رو حتماً خواهیم دید!
باشد که رستگار شویم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر