۱۳۹۱ بهمن ۹, دوشنبه

بودن و شدن، مهم تر از داشتن و خوردن!

یکی از مهم ترین دارایی های ما در این لحظه، حضور ما در این زندگیه، یعنی "بودن"! و مهم تر از اون، آرزوها و خواسته های قلبی ماست و چیزی که میخوایم بهش برسیم و باهاش زندگی کنیم و درکش کنیم. این یعنی "شدن" که حتی از "بودن" هم مهم تره، چون واسه این هستیم که به یه سطح بالاتری از هوشیاری، اگاهی و لذت برسیم!
زندگی هم که فقط پر کردن شکم نیست! پس مهم اینه که میخوایم با زندگی چه کار کنیم. مادیات و داشته های موقتی هم چنان ارزش خودشون رو دارن، ولی نباید گول بخوریم و "بودن" و "شدن" خودمون رو فراموش کنیم! چون ما هم نیاز داریم به تغییر، نیاز داریم به نو شدن و نیاز داریم به رشد و کمال بیشتر...
پس بدون شک هر چی بیشتر از اندیشه و خلاقیت خودمون استفاده کنیم، خوشبختی بیشتری رو جذب خواهیم کرد! نوآوری و خلاقیّت در تمام زمینه ها لازمه، خلاقیت در افکار (منظور این نیست که هر روز یه عقیده ی جدید خلق کنیم! بلکه منظور اینه که افکار از خودمون باشه و یا حداقل پذیرش افکار دیگران از خودمون باشه و با منطقمون جور در بیاد، نه اینکه یه مقلّد کپی برابر اصل باشیم!)، خلاقیت در کارها، خلاقیت در صحبت کردن، خلاقیت در نوشتن و غیره، این راز تازگی و نشاطه!

به قول مولوی:

نعمت از دنیا خورد عاقل نه غم // جاهلان محروم مانده در ندم

هیچ نظری موجود نیست: