انسان تا حالا هر چیز اختراع کرده، همگی با الگو برداری از طبیعت و هم چنین با استفاده از موادی بوده که در طبیعت موجود بوده. بماند که در بسیاری از موارد، انسان با ندانم کاری های مختلف به دلیل جهل و یا به دلیل سودجویی، فقط منابع طبیعت رو تلف کرده و چیزهای مضر ساخته، اما بعضی چیزا که می خواسته مفید باشه رو هم توجه نکرده که طبیعت قبلاً، بهتر از اون رو در اختیارش گذاشته. مثلاً یه نمونش همین مکمل های غذایی مختلف (شامل مکمل های پروتئینی، ویتامین های مصنوعی و شیمیایی و غیره) که نه تنها مثل مواد طبیعی و آلی قابل جذب نیستن، بلکه در اغلب موارد خودشون عامل بیمارهای مختلفن. این که فرق این مواد با مواد آلی و طبیعی چیه و چه عوارضی دارن و چرا قابل جذب نیستن موضوعیه که در کتابم یه مقداری راجع بهش توضیح دادم و هر کس تحقیق کنه و از متخصصین بپرسه، به جواب میرسه چون اونقدرها هم مسئله ی سختی نیست...
حالا به موضوع مکمل های طبیعی توجه کنیم.
همون طور که در تحقیقات و تجربیات مختلف نشون داده شده، رژیم غذایی طبیعی انسان خام گیاهخواریه که با توجه به ساختار بدن انسان، بهتره که بیشتر غذای انسان رو میوه های مختلف تشکیل بده (مغزها و دانه ها هم میوه هستن). اما موضوعی که هست، یه سری کمبود ها ممکنه این وسط پیش بیاد که طبیعت خیلی قبل از انسان راه حلش رو گذاشته. بسته به ترکیبات خاک و نسبت بین مواد، شدت نور آفتاب، میزان آب، میزان فرسایش خاک و غیره، مواد موجود در گیاهان مختلف و در مناطق مختلف، با هم دیگه یه مقدار فرق دارن. بنابر این اگرچه حساب های طبیعت بسیار دقیقه، ولی خب با توجه به شرایط، گاهی ممکنه گیاهان و به طبع اون، بدن جانوران دچار کمبود یه ماده ی غذایی خاص بشه، و یا جانور بیمار بشه و نیاز به دارو برای درمان سریع تر داشته باشه. تمام این ها در طبیعت حل شده، به این شکل که هر حیوانی در طبیعت، درسته که فقط یکی دو نوع غذا می خوره اما به هر حال گهگاهی که یه گیاه دیگه گیرش می افته هم می خوره، مثل گیاهان دارویی و یا حتی نمک که در کتاب "سلامت طبیعی، داروهای طبیعی" از دکتر "آندرو ویل" خوندم آهو، گاو و بعضی حیوانات دیگه وقتی به یه منبع نمک طبیعی می رسن، اون رو لیس می زنن! (ولی هیچ وقت این قرص های مکمل ویتامینی مصنوعی رو نمی خورن!)
گیاهان دارویی و گیاهانی مثل سیر و فلفل که برای انسان به عنوان چاشنی هستن و نه غذای اصلی، در واقع همون مکمل های طبیعی هستن. معمولاً از اینطور غذاهایی باید گهگاه استفاده کرد و نه همه روزه، چون ممکنه یه سری عوارض هم داشته باشن. اما مصرف درست و متعادل اونها، به بهبود و حفظ سلامت جسمی و روحی انسان کمک زیادی می کنه، مثلاً سیر که خواص زیادی داره، خیلی از بیماری ها رو درمان می کنه ضمن این که انگل کش طبیعی هم هست و باعث ایجاد تعادل در بدن و بین باکتری ها و موجودات ریز همزیست با بدن میشه. فلفل یک مکمل ویتامینی بسیار غنی هست، آویشن و سایر گیاهان دارویی هم مکمل محسوب میشن که مصرف کم اونها، هم برای افراد بیمار و هم افراد سالم، بسیار سودبخشه، به خصوص این که الآن با این آلودگی ها مختلف که شامل آلودگی های شیمیایی، میکروبی و انگلی مواجه هستیم، بدن نیاز به یک سری مواد کمکی برای تصفیه ی بهتر داره که در گیاهان دارویی و چاشنی های طبیعی به خوبی موجوده.
بهترین و مهم ترین غذا برای انسان، میوه های مختلف هستن. البته صیفی جات مثل هندوونه، خربزه، طالبی و حتی بامجان و کدو هم جزء میوه ها هستن. در یک رژیم غذایی ایده آل و خام گیاهخواری، میوه ها باید بیشترین بخش غذای انسان رو تشکیل بدن، یعنی بین 60 تا 80 درصد غذای انسان بهتره که از میوه جات مختلف تأمین شه. بعد از میوه ها، سبزیجات برای انسان بسیار مفید هستن. البته با توجه به فقر خاک ها و کمبودهای مختلف در این دوره ی زمانی، بعید به نظر می رسه که انسان بتونه با مصرف فقط یک یا دو نوع گیاه، تمام احتیاجاتش رو برطرف کنه. اینه که مصرف انواع و اقسام غذاهای گیاهی بهشتی به همراه ورزش و عادات و روش های سالم برای زندگی، قطعاً کارسازه.
جوانه های حبوبات و غلات، مثل جوانه ی لوبیا، جوانه ی گندم و جوانه ی عدس، از نظر ویتامین، مواد آنتی اکسیدان و پروتئین بسیار غنی هستن و به خصوص برای ورزشکارها، مکمل های بسیار خوبی هستن که نسبتاً هم ارزون در میاد و به راحتی می تونن استفاده کنن. در مورد حبوبات، به نظر میاد که خود دانه ی اونها یک سری مواد بازدارنده داره ضمن اینکه خود جوانه غنی تره چون نور آفتاب بهش می خوره و به هر حال یه سری مواد جدید می سازه، اینه که توصیه میشه فقط قسمت سبز جوانه ی اونها استفاده بشه. البته اگر کسی دوست داره و معده ی قوی و سازگار با دونه ی کامل حبوبات رو هم داشته باشه، میشه به طور کامل هم مصرفش کرد...
خلاصه اینکه انسان گیاهخوار و میوه خوار با دسترسی به گیاهان مختلف، می تونه سالم و سعادتمند زندگی کنه، به شرطی که طبیعت رو خیلی خوب بشناسه. ما که هنوز اندر خم یک کوچه ایم! ولی خب، به هر حال امیدوارم این تبادل اطلاعات برای همه مفید باشه.
باشد که به سلامتی کامل و دائمی برسیم!
حالا به موضوع مکمل های طبیعی توجه کنیم.
همون طور که در تحقیقات و تجربیات مختلف نشون داده شده، رژیم غذایی طبیعی انسان خام گیاهخواریه که با توجه به ساختار بدن انسان، بهتره که بیشتر غذای انسان رو میوه های مختلف تشکیل بده (مغزها و دانه ها هم میوه هستن). اما موضوعی که هست، یه سری کمبود ها ممکنه این وسط پیش بیاد که طبیعت خیلی قبل از انسان راه حلش رو گذاشته. بسته به ترکیبات خاک و نسبت بین مواد، شدت نور آفتاب، میزان آب، میزان فرسایش خاک و غیره، مواد موجود در گیاهان مختلف و در مناطق مختلف، با هم دیگه یه مقدار فرق دارن. بنابر این اگرچه حساب های طبیعت بسیار دقیقه، ولی خب با توجه به شرایط، گاهی ممکنه گیاهان و به طبع اون، بدن جانوران دچار کمبود یه ماده ی غذایی خاص بشه، و یا جانور بیمار بشه و نیاز به دارو برای درمان سریع تر داشته باشه. تمام این ها در طبیعت حل شده، به این شکل که هر حیوانی در طبیعت، درسته که فقط یکی دو نوع غذا می خوره اما به هر حال گهگاهی که یه گیاه دیگه گیرش می افته هم می خوره، مثل گیاهان دارویی و یا حتی نمک که در کتاب "سلامت طبیعی، داروهای طبیعی" از دکتر "آندرو ویل" خوندم آهو، گاو و بعضی حیوانات دیگه وقتی به یه منبع نمک طبیعی می رسن، اون رو لیس می زنن! (ولی هیچ وقت این قرص های مکمل ویتامینی مصنوعی رو نمی خورن!)
گیاهان دارویی و گیاهانی مثل سیر و فلفل که برای انسان به عنوان چاشنی هستن و نه غذای اصلی، در واقع همون مکمل های طبیعی هستن. معمولاً از اینطور غذاهایی باید گهگاه استفاده کرد و نه همه روزه، چون ممکنه یه سری عوارض هم داشته باشن. اما مصرف درست و متعادل اونها، به بهبود و حفظ سلامت جسمی و روحی انسان کمک زیادی می کنه، مثلاً سیر که خواص زیادی داره، خیلی از بیماری ها رو درمان می کنه ضمن این که انگل کش طبیعی هم هست و باعث ایجاد تعادل در بدن و بین باکتری ها و موجودات ریز همزیست با بدن میشه. فلفل یک مکمل ویتامینی بسیار غنی هست، آویشن و سایر گیاهان دارویی هم مکمل محسوب میشن که مصرف کم اونها، هم برای افراد بیمار و هم افراد سالم، بسیار سودبخشه، به خصوص این که الآن با این آلودگی ها مختلف که شامل آلودگی های شیمیایی، میکروبی و انگلی مواجه هستیم، بدن نیاز به یک سری مواد کمکی برای تصفیه ی بهتر داره که در گیاهان دارویی و چاشنی های طبیعی به خوبی موجوده.
بهترین و مهم ترین غذا برای انسان، میوه های مختلف هستن. البته صیفی جات مثل هندوونه، خربزه، طالبی و حتی بامجان و کدو هم جزء میوه ها هستن. در یک رژیم غذایی ایده آل و خام گیاهخواری، میوه ها باید بیشترین بخش غذای انسان رو تشکیل بدن، یعنی بین 60 تا 80 درصد غذای انسان بهتره که از میوه جات مختلف تأمین شه. بعد از میوه ها، سبزیجات برای انسان بسیار مفید هستن. البته با توجه به فقر خاک ها و کمبودهای مختلف در این دوره ی زمانی، بعید به نظر می رسه که انسان بتونه با مصرف فقط یک یا دو نوع گیاه، تمام احتیاجاتش رو برطرف کنه. اینه که مصرف انواع و اقسام غذاهای گیاهی بهشتی به همراه ورزش و عادات و روش های سالم برای زندگی، قطعاً کارسازه.
جوانه های حبوبات و غلات، مثل جوانه ی لوبیا، جوانه ی گندم و جوانه ی عدس، از نظر ویتامین، مواد آنتی اکسیدان و پروتئین بسیار غنی هستن و به خصوص برای ورزشکارها، مکمل های بسیار خوبی هستن که نسبتاً هم ارزون در میاد و به راحتی می تونن استفاده کنن. در مورد حبوبات، به نظر میاد که خود دانه ی اونها یک سری مواد بازدارنده داره ضمن اینکه خود جوانه غنی تره چون نور آفتاب بهش می خوره و به هر حال یه سری مواد جدید می سازه، اینه که توصیه میشه فقط قسمت سبز جوانه ی اونها استفاده بشه. البته اگر کسی دوست داره و معده ی قوی و سازگار با دونه ی کامل حبوبات رو هم داشته باشه، میشه به طور کامل هم مصرفش کرد...
خلاصه اینکه انسان گیاهخوار و میوه خوار با دسترسی به گیاهان مختلف، می تونه سالم و سعادتمند زندگی کنه، به شرطی که طبیعت رو خیلی خوب بشناسه. ما که هنوز اندر خم یک کوچه ایم! ولی خب، به هر حال امیدوارم این تبادل اطلاعات برای همه مفید باشه.
باشد که به سلامتی کامل و دائمی برسیم!
لینک مطلب در اون یکی وبلاگم:
http://www.tarfandestan.com/forum/blogs/110705/blog11832.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر