*** نقد و بررسی فلسفه خامگیاهخواری و کتاب خامگیاهخواری آرشاویر آوانسیان ***

چند وقت پیش یه پست در رابطه با مزایای گیاهخواری نوشته بودم و در اون چند تا کتاب معرفی کرده بودم، که کتاب " خام گیاهخواری، فلسفه تغذیه و تندرستی" نوشته "آرشاویر درآوانسیان" هم یکی از این کتاب ها بود. آرشاویر در آوانسیان، بنیانگذار خامگیاهخواری (و نه گیاهخواری، بلکه خام گیاهخواری مطلق) در این کتاب توضیحات نسبتاً کاملی در رابطه با خامگیاهخواری داده شده و این کتاب رو حتماً دانلود کنین و بخونین، چون با این که 35 سال پیش منتشر شده ولی راه حل خیلی از مشکلات بزرگ امروزی رو می تونین در این کتاب پیدا کنین. از اینجا می تونین این کتاب رو دانلود کنین:

لینک مستقیم: http://www.phce.org/books/raw_eating_book_1.pdf

و یا

http://www.4shared.com/document/16Za_MiK/Khamkhari_avansian__New.html

من هم در این پست نظرات و تجربیات خودم رو در مورد این کتاب می نویسم تا به اطلاع رسانی بهتر کمک کنم:

در صفحه اول این کتاب نوشته شده:

"غذای بی جان یعنی بیماری و مرگ، غذای جاندار یعنی سلامتی کامل و طول عمر"

و همچنین:

"دیوانگان خطرناک و دشمنان بشریت هستند کسانی که مردم را با خطر افسانه ای "کمبود مواد غذایی" می ترسانند. در این دنیا کمبود مواد غذایی وجود ندارد. مردم "متمدن" هشتاد درصد غذای طبیعی را با آتش نابود می کنند."

در این کتاب نویسنده یعنی آرشاویر آوانسیان، توضیح میده که چه طور به فلسفه خامگیاهخواری پی برده و بیماری های مختلفی که داشته درمان شدن. هم چنین از تجربیات تلخش میگه که چه طور بچه هاش به بیماری کلیوی دچار شدن و دکترها اونا رو از خوردن میوه و سبزیجات خام منع کردن (در اون زمان فکر می کردن عامل بیماری میوه و سبزیه! چه گمراهی بزرگی بوده واقعاً!) و مدام به این بچه ها دارو تزریق می کردن. بعد این بچه ها رو بردن اروپا و اونجا هم دکترها همین کار رو می کردن و می گفتن به بچه هات که بیماری کلیه دارن کباب بده! و خلاصه روز به روز حال بچه های بیچاره بدتر میشه تا اینکه از دنیا میرن. لازم به ذکره که ایشون به دلیل بیماری خودش و بچه هاش کتاب های زیادی در زمینه پزشکی مطالعه می کردن و به چند زبان هم مسلط بودن، منتها همشون بی فایده بوده تا اینکه در آلمان یه کتابی می بینه که در اون اشاره شده به اینکه چرا گیاهخواری بهتره و خلاصه بعد ها پی می بره که اصلاً مشکل اصلی، پخت و پزه و هم چنین مصرف گوشت و مواد حیوانی برای بدن مضره. اینها در کتاب خیلی خوب توضیح داده شدن...

یه چیز خوب دیگه تو این کتاب اینه که شما با خوندنش هم یه راه عالی پیدا می کنین برای حفظ سلامتی و هم یه راهی برای صرفه جویی اقتصادی و حل مشکل گرسنگی و قحطی. به همین دلیل همونطور که نوشته شده وزارت بهداشت هندوستان این کتاب رو به هندی ترجمه و منتشر کرده. واقعاً به نظر من ایشون یکی از باهوش ترین افراد جهان بوده چرا که راه حل دو مسئله مهم جهانی یعنی "سلامتی" و "تغذیه" رو پیدا کرده. میگن فلان سیاستمدار خیلی باهوشه ولی هیچ سیاستمداری راه حل با ثباتی برای ریشه کن کردن فقر و گرسنگی ارائه نداده. در ضمن آقای آوانسیان خیلی در گسترش خامگیاهخواری و به هزینه شخصی خودش تلاش کرده و نتیجه هم داده ولی خب متاسفانه چون ایشون شهرت سیاستمدارها رو نداشته و هم چنین مشکلات ارتباطی در اون زمان، اون طور که می خواسته نتونسته این رو همه گیر کنه. من فکر می کنم اگه ایشون در زمان حال زندگی می کرد و به اینترنت دسترسی داشت، الآن حداقل نصف جمعیت جهان گیاهخوار شده بودن! این چیزیه که اگه کتاب رو بخونین متوجهش میشین...

از خوبی های این کتاب هر چی بگم کم گفتم. اما خب طبیعتاً هیچ چیز کامل نیست و در این کتاب هم یه مشکلاتی هست که باعث میشه بعضی از خوانندگان به اصطلاح "زده بشن". مثلاً نوشته شده که انسان فقط باید خامگیاهخوار باشه و حتی یک لقمه غذای پخته هم نخوره حتی تو مهمونی!

البته لازم به ذکره که طبق تحقیقات خیلی از دانشمندان، خامگیاهخواری بهترین روش برای حفظ سلامتیه و حداقل 80 درصد غذای انسان بایستی گیاهان خام باشن و منم اینو کاملاً قبول دارم ولی این دیگه یه مقداری تعصبه که بگیم حالا اگه یه لقمه غذای پخته تو مهمونی خوردین خدا بیامرزتتون! و به نظر من از تاثیرات روانی ناشی از مرگ دو فرزند نویسنده کتاب بوده و واقعاً وقتی فکرشو می کنم می بینم منم اگه جای اون بودم همینطوری می نوشتم. ولی به هر حال کل کتاب و فلسفه خامگیاهخواری عالیه و نقص های کتاب نباید باعث بشه که ما نکات خوب کتاب رو نادیده بگیریم...

هم چنین در این کتاب نوشته شده که اگه تمام جمعیت کره زمین _ که در اون زمان 3 میلیارد نفر بوده_ خامگیاهخوار بشن، چهار پنجم غذاها اضافه میاد که این شاید درست باشه، ولی این باعث نمیشه مشکل جمعیت زیاد رو نادیده بگیریم، چرا که همه چیز زندگی انسان فقط غذا نیست بلکه نیاز به مسکن و صنعت و آموزش و تفریحات و غیره هم هر کدوم چالش های بزرگ خودشون رو دارن و با همین رشد جمعیت کلی گند زده شده به دنیا و محیط زیست وای به حال اینکه چند برابر هم بشه! ضمن اینکه حوادث غیر مترقبه هم هست مثلاً با یه سیل یا زلزله تو یه منطقه قحطی و مشکلات خیلی بزرگی به وجود میاد. لذا این که تو کتاب نوشته شده در آینده میشه تا 30 برابر جمعیت حال حاضر رو هم غذا داد دیگه واقعاً خیلی اغراق آمیزه! ولی این چیزی از ارزش این کتاب کم نمی کنه و منم اینجا صرفاً به دلیل بررسی این رو مطرح کردم وگرنه عاقلانه ترین کار همونه که آدم هر چی فکر می کنه درسته رو قبول کنه...

خلاصه اینکه خوندن این کتاب رو به همه توصیه می کنم و اگه بیشتر در مورد تغذیه و تندرستی تحقیق کنین طبیعتاً به نتایج بیشتر و بهتری می رسین. مثلاً من خودم اول تو یه سایتی اشاره ای دیدم از تجربیات یه شخصی که هر دو تا کلیه هاش از کار افتاده بود و دکترها بهش گفته بودن باید کلیه هاتو در بیاریم ولی با خامگیاهخواری بعد از سه ماه درمان شده. و از اونجا به بعد من علاقمند شدم به فلسفه خامگیاهخواری و بیشتر تحقیق کردم تا اینکه کتاب آرشاویر آوانسیان حسابی منو متقاعد کرد. منتها در منابع دیگه در مورد عسل چیزایی خوندم که متاسفانه فقط از روی تعصب بود. مثلاً خود مرحوم آوانسیان در کتابش با اینکه مصرف هر نوع غذای حیوانی رو منع کرده ولی عسل رو یک غذای گیاهی و مفید دونسته (البته عسل طبیعی) ولی بعضی از گیاهخوارها میگن عسل هم مثل لبنیات یه فرآورده حیوانیه و نباید استفاده بشه...

اما من فکر می کنم همونطور که هیچ چیز کامل نیست و هر چیزی استثنائاتی داره، فلسفه خامگیاهخواری هم کامل نیست و لذا باید استثنائات رو هم در نظر گرفت. مثلاً عسل صرفنظر از اینکه گیاهیه یا حیوانی، بسیار مفید و مقوی و عالیه، جالبه که مخالفان مصرف عسل هیچ ایرادی در اون نمی بینن به جز گیاهی نبودنش! البته بعضی از گیاهخوارها که طرفدار حقوق حیوانات هستن میگن چون زنبوردارها با زنبورها بدرفتاری می کنن و مثلاً عسلشونو بر میدارن و به زنبورهای بیچاره که تولید کننده هستن شکر میدن به جا غذایی که خودشون تولید کردن، پس ما عسل مصرف نکنیم بهتره. البته این گروه حق دارن و واقعاً باید به رفتارهای وحشیانه با حیوانات خاتمه داده بشه. بابا ناسلامتی انسان اشرف مخلوقاته!

در کل، خوندن این کتاب تاثیرات خوبی برای من و خونوادم داشته.اول اینکه، در خانواده ما، وضع تغذیه شاید نسبت به خیلی ها بهتر بود و خیلی از بیماری ها رو نداشتیم، اما به هر حال عادات غلط، که متاسفانه برای تمام مردم معضل بزرگی بوده و هست، ما رو هم به مشکلاتی دچار کرده بود. مثلاً پدر من از 40 سالگی دیابت گرفت، خود من خونم غلیظ بود و سردرد داشتم. الآن که فکرش رو می کنم وضع تغذیه اکثر ما ایرانی ها تا همین 10 سال پیش، واقعاً افتضاح و فاجعه بار بوده. علتش هم ناآگاهی و هم چنین وضعیت بد اقتصادی بوده. مثلاً خود ما اصلاً به سالاد اهمیت نمی دادیم و فکر می کردیم اضافست!

اما خوشبختانه الآن دیگه عادات بد رو تا حد زیادی اصلاح کردیم و مصرف گوشت رو اگرچه قبلاً هم کم مصرف می کردیم، بازم کمتر کردیم و به جاش میوه و عسل و آجیل بیشتر مصرف می کنیم و آثار بهبودی رو هم دیدیم...

فقط می مونه مسئله مهمونی ها، که اونم یه کاریش میشه کرد و به هر حال اونقدر ضرر نداره که عادت های بد خودمون داشت. هم چنین داشتن آرامش هم خیلی مهمه هم برای سلامتی و هم برای لذت بردن از زندگی، و لذا اگه سعی کنیم از استرس های روزمره کم کنیم مشکلات بزرگتر مثل جامعه و کشور و غیره هم کم کم حل میشه بالاخره. به قول حافظ:

آدمی در عالم خاکی نمی آید به دست / عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

خود من فعلاً شرایط گیاهخوار شدن کامل واسم فراهم نیست، اما تا حد ممکن رعایت می کنم...

به نظر من گیاهخواری راه خیلی خوبیه و حالا ممکنه بازم بیماری و نیاز به دکتر و دارو و بیمارستان وجود داشته باشه، ولی مطمئناً خیلی کمتر از وقتی که تابع یه رژیم غذایی غلط و مضر باشیم. خیلی از دکترها و شرکت های داروسازی به شدت مخالفن با خامگیاهخواری و اگه بیشتر تحقیق کنین می بینین حتی فعالیت هایی هم بر ضد گسترش گیاهخواری کردن، چون فکر می کنن اگه مردم سالم باشن کار و کاسبیشون تخته میشه. ولی به هر حال سلامتی و دنیایی آزادتر حق همه ی مردمه و اگه به فرض کاسبی اونا تخته میشه خب برن دنبال یه کار دیگه. خود مرحوم آوانسیان تو کتابش حرف خوبی می زنه که میگه اگه دولت ها به جای اسلحه بیان در تحقیقات علمی و پزشکی سرمایه گذاری کنن، میشه همه رو تحت پوشش مالی کامل قرار داد و در نتیجه به جای اتلاف وقت و انرژی واسه بیماری های ناشی از تغذیه ی بد، این فرصت به وجود میاد که روی چالش های واقعی زندگی انسان ها مثل صدمه در اثر تصادفات و حوادث و غیره تحقیق بشه.

در ضمن توصیه می کنم کتاب "پخته خواری، یک عادت مرگ آور" مرحوم آوانسیان رو هم بخونین اگر چه کامل نیست و به خوبی کتاب خامگیاهخواری نیست، ولی اطلاعات و تجربیات بیشتر مرحوم آوانسیان بعد از کتاب خامگیاهخواری در این کتاب نوشته شده:

http://www.phce.org/books/raw_eating_book_2.pdf

با آرزوی سلامتی و شادکامی برای همه